Instrukcja obslugi (mojego) Turka :)

Ten post prosze traktowac pol zartem pol serio tak jak i jego tytul. Wiele dziewczyn pisze do mnie z zapytaniem jacy ci Turcy sa jak sie z nimi obchodzic.
Po pierwsze Turek jako ze jest mezczyzna juz na samym poczatku jest dla nas tajemnica. Dodatkowo jest czlowiekiem wschodu, goraca krew wrzaca w zylach ktora w kazdej minucie moze wybuchnac. Taka mieszanka to nie lada wyzwanie :)
Zawsze Slowianki i nie tylko one zauroczone byly mezczyznami o sniadej karnacji, ciemnych wlosach i oczach z wzajemnoscia oczywiscie. W koncu przeciwnosci sie przyciagaja :) A polaczenia kultur wschodu i zachodu, odmiennosc religijna niejednokrotnie sprzecznosc charakterow powoduje ze naprawde trzeba utemperowania obu stron i dopasowania sie zeby takie malzenstwo przetrwalo.
Ja stoje na lepszej pozycji bo samo moje pochodzenie i religia sprawia ze jestem dwa kroki z przodu ale urodzilam sie i wychowalam w Polsce wiec spiecia sa nieuniknione.
Naleze do bardzo tolerancyjnych osob dlatego cechy charekteru meza ktore moglyby go postawic na pozycji straconej przyjelam ze zrozumieniem i zaakceptowalam je. On prawdopodonie zrobil dokladnie tak samo inaczej nie wytrzymalibysmy ze soba :)
Jaki jest ten moj Turek? Jestem w 100% pewna ze przypomina nie jednego z Waszych polskich mezow. Po prostu stereotypy jakie znamy na ich temat stawiaja ich w zlym swietle i automatycznie skreslaja. A tak naprawde takiego przywiazania i oddania rodzinie, takiego ciepla ze swieca mozna szukac. Ale to pewnie przez podejscie jakie Turcy maja do rodziny, jak ja postrzegaja. Rodzina ( nie wiem czy odpowiednio ubiore to w slowa) jest tak jakby innym swiatem. Taka enklawa do ktorej mozna sie schronic, do ktorej mozna uciec od problemow. Oczywiscie zona i dzieci sa osobami o ktore nalezy dbac opiekowac sie nimi i ktore jesli nie sa na pierwszym miejscu napewno sa najwazniejsze dla kazdego Turka i naleza tylko do niego jak i on tylko do nich. Na pierwszym miejscu czasem jest niestety praca, jak to w dzisiejszych czasach ale wlasnie tacy pracoholicy z zamilowania lub z obowiazku czesto probuja przeniesc choc odrobinke wlasnej rodziny i domu do miejsca pracy, zdjecie na biurku kilka zabawek czy np buciki dziecka jak to ma miesce u mego meza.
Na szczescie moj maz jest z tych szczesciarzy co pracuja od 8 do 17 i moze wiecej czasu poswiecac rodzinie. Przewaznieprzed powrotem do domu zadzwoni i zapyta czy czegos nie potrzebujemy a jesli sie spozni zawsze uprzedza. Te male niuanse nie maja zwiazku z byciem Turkiem czy Polakiem a zaleza wylacznie od charakteru.
Moj maz jak kazdy mezczyzna chce spedzac czas z kolegami miec wlasne zajecia w ktorych my rowniez czasem uczestniczymy ale raczej woli zeby to byl jego czas na odprezenie. Dwa razy w tygodniu gra w pilke nozna i raz w tygodniu spotyka sie z kolegami i studentami na zajeciach fakultatywnych z literatury. Czasem dodatkowo jezdzi na ryby albo po prostu idzie do kolegow. Oczywiscie o tych dodatkowych nie planowanych wypadach zawsze jestem informowana i pytana o zgode. Moze przeciez byc tak ze akurat ja mam cos w planach.
Spotkania ze znajomymi sa przewaznie wspolne, rodzinne choc zdaza sie ze zony innych kolegow nie zawsze do nas dolaczaja z roznych powodow.
Moj maz ma wspaniale podejscie do dzieci. Jak wielu Turkow bardzo je lubi a milosc do Bengusi widac w jego oczach. Nie raz bylam swiadkiem jak przy sniadaniu czy podczas zabawy obserwowal ze szklanymi oczami jak nasza Kruszynka samodzielnie wcinala zupe lub z zapalem probowala cos mu opowiedziec czy wyjasnic. Nie raz zdazalo sie ze maz czuwal cala noc przy chorej Bengusi. Sprawdzal czy goraczka opadla albo czy Malenka sie nie rozkryla.
Nocne lulanie swego czasu bylo dla niego milym choc nie raz uciazliwym obowiazkiem bo Bengusia majac kilka miesiecy budzila sie na mleczko co 2 godziny a pozniej domagala sie jeszcze lulania. Teraz kiedy jestem w ciazy wiele domowych obowiazkow przejal moj maz. Przede wszystkim jeszcze wiecej zajmuje sie Bengusia. Zdarza sie ze zasypiam wczesniej niz ona wiec tatus uklada corenke do snu i czyta jej bajki.
Czy moj maz jest bez wad? Oczywiscie ze nie. Jak kazdy ma ich bardzo wiele ale jak juz wczesniej pisalam zaakceptowalam je i przede wszystkim je znam i wiem ze jest ich o wiele mniej niz zalet.
Wiem ze najwaniejsza jest rozmowa. Jesli mi cos nie odpowiada musze mu o tym powiedziec i zaraz zauwazam ze stara sie to zmienic. Bez wzgledu na narodowosc kazdemu mezczyznie trzeba wyraznie bez zadnego owijania w bawelne i oczekiwania ze zrozumie powiedziec o co nam chodzi, czego oczekujemy czego chcemy inaczej nie zrozumie. A tak naprawde kazdy mezczyzna jest inny i kazda kobieta sama musi znalezc instrukcje jego obslugi :)
Czy znalzlyscie w tym poscie odpowiedz na Wasze pytania? Pewnie nie bo tak naprawde same musicie sobie odpowiedziec.
Pozdrawiam Wszystkie pary mieszane :)